ନୂଆ ଦିଲ୍ଲୀ ୨୮ ଅଗଷ୍ଟ (ଓଡ଼ିଆ ପୁଅ) ହସ୍ପିଟାଲରୁ ଡିସଚାର୍ଜ ହୋଇଥିବା କୋଭିଡ୍ -୧୯ ରୋଗୀଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଅଧିକ ଗୋଟିଏ ସ୍ଥାୟୀ ଲକ୍ଷଣର ଶିକାର ହେଉଛନ୍ତି। ବ୍ରିଟିଶ ମେଡିକାଲ ଜର୍ଣ୍ଣାଲ ଦ ଲାନସେଟ ଅନୁଯାୟୀ, କୋଭିଡ ହେବାର ୧୨ ମାସ ପରେ ରୋଗୀମାନଙ୍କର ପ୍ରାୟତଃ ଥକାପଣ କିମ୍ବା ମାଂସପେଶୀ ଦୁର୍ବଳ ହୋଇଯାଉଛି।
କୋଭିଡ -୧୯ ର ରୋଗୀମାନେ ଏକ ବର୍ଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଏହି ଲକ୍ଷଣ ଦେଖାଦେଉଛି। ନିଶ୍ୱାସ ପ୍ରଶ୍ୱାସ ଏବଂ ଥକାପଣ ଏକ ବର୍ଷ ଚିକିତ୍ସା ପରେ ମଧ୍ୟ ଲୋକଙ୍କୁ ପ୍ରଭାବିତ କରିଥାଏ ବୋଲି ଜଣାଯାଇଛି। ଚାଇନାର ଅନୁସନ୍ଧାନରେ ମହାମାରୀର ଦୀର୍ଘକାଳୀନ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ପ୍ରଭାବ ବୁଝିବାର ଆବଶ୍ୟକତା ଅଛି। କୋଭିଡ -୧୯ କୁ ମାତ ଦେବା ପରେ ଡାକ୍ତରଖାନା ଛାଡିଥିବା ଅତିକମରେ ଅର୍ଦ୍ଧେକ ରୋଗୀ ଏବେ ମଧ୍ୟ ଗୋଟିଏ ସ୍ଥାୟୀ ଲକ୍ଷଣରେ ପୀଡିତ ଅଛନ୍ତି।
ସବୁଠାରୁ ବଡ ଅନୁସନ୍ଧାନ ହେଉଛି ‘ଲଙ୍ଗ କୋଭିଡ’।କୁହାଯାଇଛି ଯେ, ସମସ୍ୟାର ନିରାକରଣର ଗୋଟିଏ ବର୍ଷ ପରେ ମଧ୍ୟ ତିନି ଜଣ ରୋଗୀଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ଶ୍ୱାସକ୍ରିୟାରେ ପୀଡିତ ଅଛନ୍ତି। ଏହି ରୋଗ ଦ୍ୱାରା ଖରାପ ପ୍ରଭାବିତ ରୋଗୀଙ୍କ ସଂଖ୍ୟା ଆହୁରି ଅଧିକ।
ଲାନସେଟ୍ ସମ୍ପାଦକୀୟରେ କୁହାଯାଇଛି ଯେ, ସ୍ଥାପିତ ଚିକିତ୍ସା କିମ୍ବା ପୁନଃ ଥଇଥାନ ମାର୍ଗଦର୍ଶନର ଅନୁପସ୍ଥିତିରେ, କ୍ରୋନିକ୍ କୋଭିଡ୍ ସାଧାରଣ ଜୀବନଯାପନ କରିବା ଏବଂ ପୁନଃ କାର୍ଯ୍ୟ ଆରମ୍ଭ କରିବା ଲୋକଙ୍କ କ୍ଷମତାକୁ ପ୍ରଭାବିତ କରୁଛି। ଅନୁସନ୍ଧାନରୁ ଜଣାପଡିଛି ଯେ, ଅନେକ ରୋଗୀ ଏହି ରୋଗରୁ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ସୁସ୍ଥ ହେବା ପାଇଁ ୧ ବର୍ଷରୁ ଅଧିକ ସମୟ ନେବେ। ଜାନୁଆରୀରୁ ମେ ୨୦୨୦ ମଧ୍ୟରେ ଚାଇନାର ୱୁହାନ ସହରରେ କୋଭିଡ -୧୯ ପାଇଁ ପ୍ରାୟ ୧୩୦୦ ଲୋକ ଚିକିତ୍ସିତ ହୋଇଥିଲେ।
ଚାଇନାର ୱୁହାନ ସହର କରୋନା ମହାମାରୀ ଦ୍ୱାରା ପ୍ରଭାବିତ ହୋଇଥିବା ପ୍ରଥମ ସହର ଥିଲା। ସେହି ଦିନଠାରୁ, ୨୧୪ ନିୟୁତ ଲୋକ ସଂକ୍ରମିତ ହୋଇଥିଲେ ଏବଂ ୪ ମିଲିୟନରୁ ଅଧିକ ଲୋକଙ୍କର ମୃତ୍ୟୁ ଘଟିଛି। ଅନୁସନ୍ଧାନ ଅନୁଯାୟୀ, ଅତି କମରେ ଗୋଟିଏ ଲକ୍ଷଣ ଥିବା ରୋଗୀଙ୍କ ଅଂଶ ଛଅ ମାସ ପରେ ୬୮ ପ୍ରତିଶତରୁ ୧୨ ମାସ ପରେ ୪୯ ପ୍ରତିଶତକୁ ହ୍ରାସ ପାଇଛି। ଛଅ ମାସ ପରେ ରୋଗୀଙ୍କ ନିଶ୍ୱାସ ପ୍ରଶ୍ୱାସ ୨୬ ପ୍ରତିଶତରୁ ଅଧିକ ହୋଇଥିବାବେଳେ ୧୨ ମାସ ପରେ ଏହା ୩୦ ପ୍ରତିଶତକୁ ବୃଦ୍ଧି ପାଇଲା।
ଅନୁସନ୍ଧାନରୁ ଜଣାପଡିଛି ଯେ ପ୍ରଭାବିତ ମହିଳାମାନେ ଥକାପଣ କିମ୍ବା କ୍ରମାଗତ ମାଂସପେଶୀ ଦୁର୍ବଳତା ରୋଗରେ ଆକ୍ରାନ୍ତ ପୁରୁଷଙ୍କ ତୁଳନାରେ ୪୩ ପ୍ରତିଶତ ଅଧିକ ଏବଂ ଉଦାସୀନତା ଏବଂ ଚିନ୍ତା ଦ୍ୱାରା ଦୁଇ ଗୁଣ ଅଧିକ ହେବାର ସମ୍ଭାବନା ରହିଛି। ସାମ୍ପ୍ରତିକ ଅନୁସନ୍ଧାନ ପୂର୍ବ ଅନୁସନ୍ଧାନକୁ ସମର୍ଥନ କରେ, ଯାହା ଚେତାବନୀ ଦେଇଛି ଯେ କୋଭିଡ ଦ୍ୱାରା ପ୍ରଭାବିତ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ କର୍ମୀ ଏବଂ ରୋଗୀଙ୍କ ପାଇଁ ଦୀର୍ଘକାଳୀନ ସୁବିଧା ଯୋଗାଇବା ପାଇଁ ବିଭିନ୍ନ ଦେଶର କର୍ତ୍ତୃପକ୍ଷ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହେବା ଉଚିତ୍। ସମ୍ପାଦକୀୟ ଅନୁଯାୟୀ, ଲଙ୍ଗ କୋଭିଡ ଏକ ଆଧୁନିକ ଆହ୍ୱାନ, ତେଣୁ ଏଥିରେ ପୀଡିତ ରୋଗୀଙ୍କ ଅବସ୍ଥା ଏବଂ ଉନ୍ନତ ଚିକିତ୍ସା ପାଇଁ ଅଧିକ ଅନୁସନ୍ଧାନର ଆବଶ୍ୟକତା ରହିଛି।